Gimnazjum Nisko

Gimnazjum zostało założone w okresie zaboru austriackiego w 1912 jako Prywatne Gimnazjum Realne w Nisku[3][4][3]. Początkowo działało w typie realnym[4].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości i nastaniu II Rzeczypospolitej w 1921 gimnazjum zostało upaństwowione[4][3]. Począwszy od roku szkolnego 1925/1926 gimnazjum prowadzono w typie humanistycznym[4]. W 1926 w Gimnazjum było osiem klas z 13 oddziałami, w których uczyło się łącznie 349 uczniów płci męskiej i 82 uczennic[4]. W 1935 nadano szkole patronat Stefana Czarnieckiego[3]. Zarządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Wojciecha Świętosławskiego z 23 lutego 1937 „Państwowe Gimnazjum im. Stefana Czarnieckiego w Nisku” zostało przekształcone w „Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Stefana Czarnieckiego w Nisku” (państwową szkołę średnią ogólnokształcącą, złożoną z czteroletniego gimnazjum i dwuletniego liceum), a po wejściu w życie tzw. reformy jędrzejewiczowskiej szkoła miała charakter koedukacyjny, a wydział liceum ogólnokształcącego był prowadzony w typie humanistycznym łączonym z matematyczno-fizycznym[5][3].

Po wybuchu II wojny światowej od 1939 szkoła nie funkcjonowała, a jej działalność została reaktywowana jesienią 1944[3].